Maxaferm

Problemy pojawiające się pod koniec fermentacji alkoholowej wynikają z aktywności drożdży. Zmniejszenie aktywności drożdży może prowadzić do spowolnienia lub nawet zatrzymania fermentacji. Główne aspekty powodujące problematyczną fermentację można określić następująco: niedobory żywieniowe (witamina B1 i azot przyswajalny YAN), przepuszczalność ścian komórkowych, długie łańcuchy kwasów tłuszczowych, alkohol, znaczne wahania temperatury i poziom siarki. Te ważne czynniki sprawiają, że w wielu przypadkach fermentacja jest problematyczna. Samo sprawdzanie i mierzenie nie zapobiegnie potencjalnym problemom.

Maxaferm® jest idealnym rozwiązaniem tego problemu. Witamina B1 i sole amonowe stymulują wzrost i metabolizm drożdży. Ściany komórkowe nieaktywnych drożdży są źródłem przyswojonego azotu. Substancje te mają zdolność wiązania kwasów tłuszczowych (C8-C12), pomagają wzmocnić ścianę komórkową, a tym samym zapewniają aktywność drożdży tak niezbędną do fermentacji moszczu i zacieru.

Maxaferm® tym samym:

- stymuluje wzrost i metabolizm naczyń krwionośnych

- poprawia aktywność drożdży

Maxaferm® zapewnia pełną optymalizację całego procesu fermentacji. Stosowanie Maxaferm® to najlepsza kontrola fermentacji alkoholowej.

Dawkowanie

Standardowe zastosowania:
Dawkę najlepiej podzielić na 2 części. Pierwszą część zastosować na początku fermentacji, drugą przed główną fermentacją (3 dzień)
Zalecane dawkowanie: 30-40 g/hl.

Ochrona profilaktyczna:
Dodaj Maxaferm® w środkowej fazie fermentacji. Wymaganą ilość preparatu rozpuścić w 10-krotnie większej ilości wody, cydru lub wina. Następnie całą ilość dodać do fermentacji
zbiorniki z ciągłym mieszaniem. Zalecane jest lekkie napowietrzanie.
Zalecane dawkowanie: 15-30 g/hl.

Ponowne rozpoczęcie fermentacji
Przy wznowieniu fermentacji należy ocenić indywidualnie sytuację w zależności od zastosowanego szczepu drożdży.
Średnia dawka: 40-50 g/hl.
Maksymalna możliwa dawka: 60 g/hl

Pochodzenie:
Maxaferm,
OENOBRANDS SAS, Francja